Hier volgt het tweede deel van het gesprek tussen Kate en Jan over Dusty. Veel lees- en kijkplezier, fijne Kerst en een goed Nieuwjaar.
In de zomer heb ik er aardigheid in om mijn Dusty video’s zo snel mogelijk op Facebook te zetten. Dat heb ik gedaan met de video’s die ik van Kate en Dusty heb gemaakt. Maar deze zijn buitengewoon en ik heb ze gespaard voor Dolphin Address als Kerstcadeau.
Net nu op het nalaatste moment van het zwemseizoen heb ik een onderwaterstatief uitgevonden. En o zo simpel. Ik heb enkel een kort plankje, een eindje touw, een plastic zak en een steen nodig.
Ik had een idee. Soms loopt er water in mijn masker en vervaagt mijn blik, daar het zich verspreid over het glas als ik naar beneden kijk. Ik bedacht om het op te snuiven door mijn neus en het uit te spuwen door mijn snorkel.
In een Zen koan wordt een monnik achterna gezeten door een tijger. Bij een afgrond kan hij zich nog net over de rand zwaaien, en grijpt zich vast aan een tak, de grommende tijger vlak boven hem, een peilloze diepte beneden. Dan, net binnen bereik, ziet hij een wilde aardbei. Oh, wat verrukkulluk sappig!
Onlangs en toevallig was ik oorgetuige van een gesprek tussen een Canadese toerist en een bewoner van Inisheer. De Canadees vroeg: ‘Wat doe je zoal op het eiland?’ Het antwoord: ‘Zo weinig mogelijk’.
Als je meubilair van steen is en bovendien onwrikbaar met de ondergrond is verbonden, dan zit je zo goed als op mijn rotsbankje op Inisheer.
Maandag is het dan zo ver. Na een kreupelende elf maanden van martelende pijn in mijn benen ga ik geopereerd worden aan mijn rug. In feite heb ik er al sinds 1986 last van, dus als alles nu weer goed komt wordt het bijna een wedergeboorte. Maar er is meer…
In 2006 filmde George Karbus(www.emerald-vision.com) Dusty, zijn partner Kate en mij bij Dusty’s favoriete hangplek dat jaar, Green Island. Indertijd werd mij niet toegestaan deze beelden te publiceren. Nu zijn zowel de onderneming als haar directeur onvindbaar, dus zodoende.
Daar dolfijnen hoofdzakelijk op hun sonar navigeren kun je Dusty’s keuze om terug te keren naar Inisheer na een kort maar zorgwekkend verblijf bij Doolin en Fanore, opvatten als een edelmoedig gebaar tot ontmoeten voor weer een glorieuze zomer in het turkooizen water aan het gouden strand van dit herbergzame Aran Island.