Als die appel náást het hoofd van Isaac Newton was gevallen, zouden wij ons nu bewust zijn van de zwaartekracht? Het klopt natuurlijk niet om zo'n essentieel fenomeen buiten te sluiten, maar zwaartekracht is niet zo vanzelfsprekend als je denkt. Het besef dat de aarde draait, begon met Galileo in 1610 en dat van de zwaartekracht in 1687. In die tussenliggende periode was het dus zo gek nog niet om te stellen dat er een kracht werkzaam was die lichamen van de aarde afstootten, de centrifugale kracht. Waarlijk een gemiste kans voor de Kerk, want dan zou ze kunnen 'bewijzen' dat je de hemel in geslingerd kon worden.
Dolfijnen doen niet aan godsdienst en ze zijn uitstekend op de hoogte van de zwaartekracht. In termen van het leereffect door persoonlijke ervaring tracht de mens níét te vallen en de ervaring van zwaartekracht te vermijden. Dolfijnen kunnen echter naar hartenlust uit het water springen, want het doet geen pijn om er in terug te vallen. Bovendien ervaren ze de zwaartekracht in haar totaliteit: onder water zijn ze nagenoeg gewichtloos en er boven wegen ze het volle pond.
Maar er is nog een manier waarop de dolfijn de zwaartekracht ervaart. Aan de oppervlakte wordt alles van haar lichaam dat er bovenuit steekt onderhevig aan de zwaartekracht. Dit is een inspanning die ze gemakkelijk kan dragen en waar ze bij het weer onderduiken als een extra zetje gebruik van maakt. Ik zag Dusty eens een vis achternazitten. Ze kwam hoog in het water voordat ze op de vis afging. Deze was kansloos.
Sommige walvissoorten laten bij het duiken hun staart boven water komen. Dankzij hun momentum kost het minder moeite om de staart boven water te brengen dan de extra zet die het oplevert.
Eigenlijk mogen we Isaac Newton wel dankbaar zijn. Hij heeft ons bewust gemaakt van het onvermijdelijke. Dat is goed. Net zo met Archimedes:
Water
Ik vlij me
in de armen van de zwaartekracht,
het water draagt me
en mijn lichaam glimlacht.
Wat is het heerlijk
om dolfijn te zijn,
voor mij is niets te dol
om fijn te zijn.
Ik geloof dat het doen het denken aanstuurt en dat denken je gevoel bepaalt. Door goed te doen kun jje eigen leven in de hand houden: door goed te doen voel jje goed. Dit noem ik het Goedisme, (zie facebook). Politiek gezien is het Goedisme een bestuurssysteem dat iedereen vrijlaat om te doen waar je goed in bent.
De impact van de zwaartekracht op water kun je minimaliseren door zo gestroomlijnd mogelijk te duiken. Tenzij je natuurlijk een 'bommetje' wilt doen.