Ongetwijfeld is de uitvinding van het wiel een van de belangrijkste in de geschiedenis van de mensheid. Sommigen beweren zelfs dat het de allerbelangrijkste is. Anderen vinden nog dagelijks het wiel overnieuw uit. Bij wijze van spreken dan.
Weinigen weten dat het wiel een belangrijke, zo niet doorslaggevende rol ;-) heeft gespeeld bij de bouw van de Egyptische piramiden. In de betere geschiedenisboeken kan men illustraties aantreffen van een piramide in aanbouw en de daarop als mieren wemelende slaven die de steenblokken met vereende kracht over daartoe op maat gemaakte boomstammen voorttrekken.
In het maandblad ‘Kijk’ stond jaaaren geleden een artikel waarvan de strekking met recht als heruitvinding van het wiel mag worden betiteld. Men had in Egyptische graven al vaker kwart-ronde stukken hout aangetroffen met een diepe haakse inkeping en voorzien van gaten. Aanvankelijk werden deze vondsten op de hoop geveegd van alles wat met de Egyptische religie te maken had. Totdat er een slimmerik opstond en inzag dat vier van deze delen om een steenblok pasten en het daardoor van vierkant rond maakten. Verdere becijferingen wezen uit dat de hiervoor benodigde arbeidskrachten slechts een tiende waren van wat men daarvoor had berekend. Dat noem ik nog es het wiel uitvinden!
In mijn carrière als beeldhouwer heb ook ik tal van uitvindingen gedaan, waarvan ik echter betwijfel of ik daarmee de enige ben. Tot nu toe ben ik prettig zeker van mijn patent op de watervleugel, maar toch zie ik ook deze vinding als het resultaat van het eenvoudig volgen van een logische redenering.
De schipbreuk van mijn boot was een hevige slag en kan rechtstreeks worden beschouwd als een vervolg op de stranding van een deel van de Spaanse Armada in 1588. Hieraan herinnert de naam van een bij White Strand aanpalend dorpje dat ‘Spanish Point’ heet. Ook het tweede gedeelte van de naam ‘Miltown Malbay’ verwijst naar een ontoegankelijke baai. Overal ziet men dan ook gigantisch klimmende golven die bij de riffen worden opgestuwd en in een wolk van wit water verder bruisen.
Omdat ik overmorgen al richting Dublin vertrek was vandaag in feite de voorlopig laatste gelegenheid om een vervanger voor mijn boot te vinden. Noel verwees me naar een bandenhandel, waar ik voor niks vier afgedankte tractorbinnenbanden uit een oude kar mocht zoeken. Bij de DIY, Engels voor DHZ, kocht ik een in China vervaardigd voetpompje voor weinig, en twee bandenlapsetjes.
Bij White Strand aangekomen bleek het ventiel in de eerste band zodanig te zijn ingescheurd dat deze niet meer te redden viel. De tweede begon na een stijf kwartiertje pompen op verscheidene plekken te sissen, zodat ik ook deze terzijde wierp. De derde leek zich goed te houden en na een uurtje pompen legde ik deze trots op het gras. De vierde ging in vergelijking razend snel, iets meer dan een half uur. Toen bleek nummer drie weer ingezakt en een schuimdouche toonde een lek ventiel aan. Daar heb ik dus een andere ingedraaid, maar de band bleef langzaam en onnaspeurbaar leeg lopen. Inmiddels was nummer vier ook al weer leger, maar een insopping wees een schaafplek aan die daarvoor verantwoordelijk was. Die heb ik geplakt, bijgepompt, pak aan, band naar het strand gerold en op weg naar de boei. Om de band aan het meertouw vast te maken had ik negen rubberen ringen van een der afdankers geknipt en deze met insteken-en-doorhalen om de band getrokken en aan de boei vastgeknoopt.
‘De bovenste band was de beste.’
De golven waren nog nooit zo hoog geweest, althans vanuit mijn perspectief. Nog geen tien minuten later hoorde ik een krachtige snuif en zag achter me nog net Dusty onderduiken. Ik ben direct, met gloeiende koontjes, teruggezwommen naar de band, waar ze met haar snuit de rubberen stroken naar beneden duwde. Ik heb alles gedaan met de band wat me in de zin schoot en ze hing daar en sloeg me gade met opperste nieuwsgierigheid. Zo hebben we daar liggen donderjagen, te midden van het geweld der golven. Ik heb volop genoten, niet alleen van dat uurtje fijn dollen, maar ook van het vooruitzicht, want het werkt, ook hier werkt het wiel!