Dolphin Address 21
13 augustus 2006
Een paar maanden terug kwam ik met webzwerven op een versiergoeroe. Hij versjachert niet enkel contactsleutelwoorden, en doorslagbabbels, maar heeft de ontmoeting met de tegenpartij tot een bewustwording verheven. Ik vind het een onthullende benadering om je voor te stellen dat je ook zo'n prachtige vrouw bent en vanuit haar perspectief te kijken, alleen die kerels! Hoe daarom verdedigingswerken en selectieroutines worden opgezet en hoe wij jongens daar dan weer op in kunnen gaan en overeind blijven.
Zijn gratis nieuwsbrieven zijn uitzonderlijk onderhoudend zolang je de commercie en de herhalingen een beetje weet te ontwijken en hij toont je wereld vanuit een heel andere hoek. Je wordt een beetje gehersenspoeld om uitdagender met vrouwen om te gaan in plaats van inschikkelijk. Het lijkt eerst wat te opzettelijk maar wordt wel degelijk door vrouwen gewaardeerd. Bovendien, elke morele of psychologische tegenwerping wordt weggevaagd door de lamme zondvloed van potentie pillen en pootpalen die ik dagelijks moet droogleggen op mijn zilveren schermpje. Hij biedt een interactieve, intuïtieve en attentieve attitude om je mee in de verwachtingen van de vrouwelijke geest te wagen en er een spannende speeltuin voor beide partijen van te maken.
Vanzelf paste ik een paar grondbeginselen toe op de dolfijn. Eentje deed ik al jaren. Vrouwen willen een man met een leven.
Ik hobbel niet achter de dolfijn aan. Op plaats volg ik mijn eigen belangstelling door de kelp te gaan bekijken. Er zijn zulke mooie plekjes en zoveel kleur, alles in gewichtloos 3D. En daar is ze al.
Ik ontlok haar aandacht door dingen te doen in het water. Een half uur naar drie meter duiken om stenen op te stapelen, gelijk voor adem te gaan met Dusty, die iedere beweging volgt.
Ik spreek haar aandacht aan met geluidjes, ow-versies van mijn fluitje.
Om door vrouwen te worden waargenomen moet je aanwezig zijn. wanneer ze er niet is ga ik zo diep mogelijk zodat ze me soneren kan zonder golfruis van de spiegel.
Het is berucht hoe krengerig vrouwen onder elkaar kunnen zijn. Dusty doet dit met stijl en humor. Verscheidene keren heb ik haar te opdringerige vrouwen in een drijfeilandje zeewier en dooie kwallen zien leiden.
Een pracht manier om de aandacht van een vrouw te trekken is door haar te plagen of speels uit te dagen. Dit wordt met elegance en vasthoudendheid geillustreerd op twee bijzondere video's in de
nieuwe(!) collectie, de 'Peek-a-boo barrel roll' (kiekeboe tonnetje rond) en de 'Seeweed' (zeewier). Eerst bespied ik haar van achter 'The Hammer', een centrale rots in haar thuisbaai die onderloopt bij hoogwater. Ze sluipt nader aan de andere kant en weet zich betrapt bij het controleren of ik klaar ben haar te bewonderen. Dan geeft ze in slo-mo een watertandend elegante tonrol terwijl ze vlak om me heen cirkelt. Ze moet zich behoorlijk bewust zijn van het visuele vangvermogen van een camera om zo'n kijkspel te ensceneren.
In de 'Seeweed' video benut ze de bedreven handigheid van haar snuit om een drijfje zeewier neer te pikken, het me te brengen in afwachting van een massage en haar hoofd te knikken ter aanmoediging. Als ik me niet verroer brengt ze het nog dichterbij. Als ik haar verzoek nog niet inwillig cirkelt ze om me heen en deponeert het wier practisch in de lens. Dan pak ik het en leg het bovenop mijn hoofd. Ze schud het hare bij zoveel ongein en geeft op.
Ik besef zojuist dat vanuit het vermenselijken van een dolfijn ik begin te neigen tot het dolfiniseren van mezelf. Er is hoop, ik weet het, maar het blijft zich verstoppen op eenzame plekjes.
Jan Ploeg, Weitje Fanore, 13 augustus 2006
print versie