Dolphin Address 8
7 augustus 2004
In Nederland sta je er niet bij stil. Alles is vlak van zichzelf, op de dijken en een paar heuveltjes na. Heen is gelijk aan terug. Zelfs de wind heb je meestal tegen.
Dat is hier wel heel anders. Lopen over een weg, ook al gaat ie op en neer, voelt nog tamelijk luxueus vergeleken met wanneer je de natuur in gaat. Deze ligt bezaaid met stenen en rotsblokken.
Omdat je een hindernis ook als een uitdaging kunt beschouwen loop ik graag langs de zee. Sommige rotsblokken liggen wankel, andere zijn spekglad, maar veruit de meeste zijn betrouwbaar als stapsteen en liggen binnen bereik. Langzaam lopen en veel om je heen kijken is niet aan te bevelen. Met een stevige pas schep je een soort gyroscopisch effect, waardoor je stabieler bent. Je brengt als het ware je lichaamsgewicht in een baan die een zekere mate van afwijkingen absorbeert. Daarvoor moet je je ogen voor je uit laten lopen, zodat je van te voren weet waar je je voeten neer kunt zetten.
Omdat de schollen zich niet alleen naar de oceaan afstapelen, maar ook zijdelings afglijden en bovendien bestrooid zijn met rotsblokken tot de afmetingen van een fietsenschuurtje moet er ook volop in de derde dimensie worden geklommen en gedaald. Omdat de rotsen soms vlijmscherpe randen hebben draag ik werkhandschoenen.
In deze wereld moet je goed in balans zijn en een verfijnd gevoel voor vlak hebben, anders staat de bus weer es scheef geparkeerd en wordt je de volgende dag tegen de zijwand of met een barstende hoofdpijn wakker. Gelukkig staat de zee waterpas.
Balans kun je ook uit raken. Normaliter valt dit nog wel te corrigeren met arm en romp bewegingen, maar soms gaat het dieper. Bij een stevige golfslag kunnen je ogen zich fixeren op het bewegende wier, zodat het lijkt als of de bodem heen en weer schuift. Verwarrende wieren. Sinds kort is me een andere 'trompe-d'oeil' in het vizier geraakt.
Je kunt van Fanore via de kustweg naar Lisdoonvarna, maar er gaat ook een weggetje over de Slieve Elva. Vooral met mooi weer nemen we die, vanwege het uitzicht. Wonderlijk genoeg valt het op de heenweg nauwelijks op, maar op de terugweg lijken vrijwel alle huizen scheef te staan. En niet zo'n klein beetje ook. Van mezelf kan ik me nog een beetje voorstellen dat mijn evenwicht gevoel uit haar Hollandse lood ligt, maar dan zou je daar op de foto's niets van terug moeten kunnen vinden. Oordeel zelf.
Een minder interessante, maar veelvuldig voorkomende evenwichts verstoring wordt veroorzaakt door de firma Guinness.
Jan Ploeg, Weitje Fanore, 8 augustus 2004
print versie