Dolphin Address 23 2003
5 augustus 2003
'Where the scent of wild roses
turns the milk to cream.'
'Velvet Green'
Jethro Tull
Als je levensritme samenhangt met het getij, zowel van de oceaan als van de inspiratie, dan wil het eten er nog wel es bij inschieten. De drie plakken McCambridge voor ontbijt sla ik zelden over. Om de ergste tussenhonger te bestrijden drink ik vrij veel melk, tot vier liter per dag. Hoe kouder hoe lekkerder. Tot voor kort had het benzinestation bij Doolin de koudste, maar een week of twee geleden zag ik in de melkkoelkast van het benzinestation van Ballyvaughan een thermometer liggen die precies 1 graad aanwees. Daarvoor, en om mijn tweede accu op peil te houden, rijd ik 20 km. om.
Thee vind ik ook heel belangrijk als toetsteen voor de geest, om me te dwingen tijdelijk betrekkelijk niets te doen. Dat doe ik bij voorkeur op Bridies 3-D terras. Ik ging ook wel es naar 'The Tea Gardens' in Ballyvaughan, maar sinds ik kortgeleden voor de tweede keer een kwartier moest wachten op een klein potje thee is de aardigheid er een beetje af.
Datzelfde geldt voor 'Monk's' in Ballyvaughan, maar om een andere reden: Ik moest bij bestelling al betalen. Dat is zeker weten wachten tot je een ons weegt. Dan kun je beter tot zes uur terecht bij de Tea-Junction in Ballyvaughn. Er heerst een huiselijke sfeer met een open keuken en er wordt uitgesproken vriendelijk en vlot bediend. Ik weet niet of hun andere gerechten smaken, want ik ben drie jaar geleden gevallen voor hun 'Tuna Melt'. Deze is zo royaal dat mijn dagbehoefte daarmee is vervuld.
'The Rising Tide' is meer een lekkerbekkers restaurant. Het ziet er allemaal best lekker uit, maar ik kom voor de computer. Ze hebben er twee en die zijn de laatste tijd steeds vaker en langer bezet door local businesspeople. Daarom rijd ik de laatste tijd steeds vaker naar Post Script in Kinvarra. De dynamische Deborah heeft twee edities van Dolphin Address in haar AD MAG gezet, zodat ik daar nu ook wereldberoemd ben.
Maar ik dwaal af. Iets ten zuidwesten van Ballyvaughan is een nieuw, Italiaans restaurant gekomen, 'The Holy Well'. Het is een weliswaar sober, maar ruimtelijk opgetrokken, mooi gebouw met zalig grote tafels, voortreffelijke bediening, verrukkelijk eten. De 'Pizza Quatro Formaggio' is een kaasdroom, je kan buiten zitten en er is telefoonkamertje. Jammer is dat ze té goed zijn. Je kunt het bijna niet riskeren er naar toe te gaan zonder te reserveren. De prijzen zijn nu nog zeer coulant, maar ik vrees dat ze volgend jaar verdubbeld zijn.
Een andere 'Holy Well' bevindt zich tussen Ballyvaughan en Blackhead. Deze komt uit in een zgn. 'folly', dit zijn bouwwerkjes die rijke mensen vroeger voor de aardigheid lieten optrekken. Bridie bestrijdt dat de bron 'heilig' zou zijn. Volgens haar is het een 'wishing well'. Dat is het zeker, meestal liggen er tot vrij veel muntjes op de bodem, maar deze worden regelmatig 'ge-oogst'. Het instromende water is steenkoud en lekker drinkbaar. Toch blijft het oppassen voor dooie schapen en pissende vandalen.
In Fanore is dit jaar het restaurant 'Café Fán óir' geopend. Dat heeft me al heel wat ritten bespaard. Het lijkt alsof de Chef direct geïnspireerd wordt door de schitterende omgeving en het adembenemende uitzicht. Een betere 'Spicy Chicken' en 'Sirloin Steak' heb ik in heel Ierland nog niet gegeten. De sfeer is er gemoedelijk en uitgesproken 'local'. Als je na een middag ravotten met Dusty weer op krachten wilt komen is dit het aangewezen adres. Wat mij betreft is de 'Admirals Rest' te verwaarlozen. Ik heb daar twee jaar geleden ooit een kwartier zitten wachten. Toen kwam er nog niemand en ben ik maar weer weggegaan. Ik hoorde dat dit vaker voorkomt.
Ook helemaal nieuw is de 'Fast Food' kar van Vernon even ten zuiden van Poul Sallagh. Ik heb er nog nooit iets gegeten, maar het feit dat hij er nog steeds staat is op zich wel een aanbeveling.
Lisdoonvarna sla ik in z'n geheel over, behalve 'The roadside Tavern', want dat is een leuke pub.
Vorig jaar at ik bij MacDermotts in Doolin elke avond 'Beef Lasagna' voor 8 euro. Nu kost het 12 euro. Dat pik ik niet. Soms kom ik er nog wel es voor een 'sparkling water'. In de winkel betaal je 0,98 euro voor anderhalve liter. Bij MacDermotts 2 euro 10 voor 30 cl. De befaamde Ierse gezelligheid wordt duur betaald.
Nog iets zuidelijker, midden in Doolin, zit Pizza di Mario, een echte 'tourist trap'. Veel te duur, kartonnen Pizza's en allemaal van die would be rijke gasten.
Als laatste wil ik Mrs. O'Briens Kitchen in Lahinch vermelden. Goed eten, gezellige tent. Laat je echter niet verleiden om boven een pizza te gaan eten. Ik nam de 'Cheese Fest'. Echt, het is goed bedoeld, maar je kunt er beter potholes mee dichtgooien.
Jan Ploeg, Fanore weitje, 5 augustus 2003
print versie