DA 2002: Dolphin Express
Dolphin Address 0 2003
6 juni 2003
'Came a thousand miles
just to catch you while
you're smiling...
('Reason for waiting', Jethro Tull)
Om de reis hoef je het niet te doen. De boot naar Engeland slaaft uitgewoond langs verre grijzen. Met een half uur vertraging vertrokken die zou oplopen tot drie uur. Ik heb dezelfde golf wel vijf keer voorbij zien komen. Bij de enquêtevraag: 'Waarom koos u voor Stena lines?' vul ik blijmoedig in: 'Omdat je een gratis drankje krijgt aangeboden als de boot drie uur vertraging heeft!' Dan maar in het donker door Engeland, in elk geval Birmingham voorbij. Dan heb ik morgenvroeg geen last van files meer en wordt het toch nog even genieten van Noord-Wales.
De Ierland ferry sloeg tenminste een forse schuimkraag uit het zeewater maar de kater lag nu in Dublin. De automobul-ier verplaatst zich uitsluitend filegewijs en wel met een snelheid alsof de weg per centimeter verkocht wordt. Eindelijk op de snelweg aangekomen bleek de file nog logger, langer en langzamer. En als ze oplost geldt dat voor tal van problemen. Zo rijdt over de vluchtstrook geregeld een 'van-pire' van de bloedtransfusiedienst mee. Langs een auto showroom zijn slow-down ribbels op het wegdek aangebracht. Langs verdekt opgestelde richtingwijzers stuiter je Oranmore binnen.
De wolken staan als stapeltjes turf aan de horizon. Het laatste stuk gaat als een hobbel en de geit. Ze dimmen alleen als je met groot licht rijdt.
Veel is er niet veranderd. De auto staat weer op het oude plekje in de duinen. Ik loop weer over een tapijt van boterbloemen en madeliefjes naar het WC-huisje en versnel als vanouds mijn pas bij het steile stukje. De Tuna-melt in de Tea-Junction in Ballyvaughn is nog steeds een to-die-for dagmaaltijd. In Lisdoonvarna regent het als gewoonlijk, maar in mijn stampub MacDermotts is mijn lievelingseten, 'Beef Lasagna', van het menu gehaald.
Dusty was bij Pollenawatch. Ze zwom heel lief met Suzanne van het vorig jaar, maar een paar keer sprong ze bijna helemaal uit het water. Ik was er nog niet aan toe. Eerst maar een beetje indalen. Maar ik ben bijna de hele middag gebleven en Dusty ook. Morgen zwemmen.
Jan Ploeg, Fanore, 6 juni 2003
print versie