07 maart 2008
De laatste tijd doet het gerucht de ronde dat Dusty een driedaagse cursus volgt om door te gaan voor wetenschappelijk medewerker. Onze freelance correspondent bezocht haar en tekende het volgende op:
‘Hoi Dusty, mag ik je een paar vragen stellen over je proefschrift?’
‘Okay, bubbel up.’
‘Wat is het centrale thema van je proefschrift?’
‘Intelligentie bij mensen.’
‘En wat zijn je bevindingen?’
‘Dat het wel degelijk voorkomt.’
‘Dat klinkt alsof je daaraan twijfelde.’
‘Nou, de vraag is meer of wij daar wel zo blij mee zijn.’
‘Dat klinkt wel heel praktisch.’
‘Dat is het ook. Menselijke intelligentie is volstrekt afwezig in de gigantische rotzooi die jullie in zee gooien, om maar es iets stompzinnigs te noemen.’
‘Maar dat is een probleem dat ons ook al tientallen jaren bezighoudt.’
‘Dan getuigt het dus niet van intelligentie dat het jullie nog steeds niet gelukt is om dit op te lossen.’
‘Oké, maar laten we niet afdwalen. Kun je aangeven waarop je scepsis is gebaseerd?’
‘Als ik zie wat jullie allemaal nodig hebben in jullie dagelijks bestaan, van een plastic fles tot een booreiland, van een zwemvlies tot een jetski. Wij hebben alles aan boord wat we nodig hebben en we zadelen jullie er ook niet mee op.’
‘Maar ik denk toch dat wij mensen al een heel eind op weg zijn om jullie te begrijpen.’
‘Dat had je gedacht. Maar wij zijn hier veel verder in dan jullie. Kijk maar es naar onze eeuwige glimlach. Veel mensen zien ons als speelgoed en beseffen niet dat de verhouding precies andersom ligt.’
‘Je bedoelt dat jullie met ons spelen?’
‘Dat zie je toch zelf ook wel. Wij zwemmen minstens tien keer sneller, kunnen zeker vijf keer zolang onder water blijven en desgewenst springen we er zo een paar meter uit, om maar es een paar dingen te noemen.’
‘Toegegeven, maar wat heeft dat met intelligentie te maken?’
‘Praktijkvoorbeeld, heb ik van Fungi. Ieder die hem meegemaakt heeft, denkt dat hij een beetje kriskras rond zwemt, maar in feite gebruikt hij de toeristenboten om vis samen te drijven.’
‘Hmm, dat is wel slim. Heb je nog meer van zulke voorbeelden?’
‘Zeker wel, wat dacht je hiervan. Ik heb zelf ook mijn bezoekers afgericht om naar me toe te komen. Van tijd tot tijd doe ik dan iets wat ze helemaal niet van mij verwachten. Zo houd ik ze scherp.’
‘En hoe zit dat nou met de zielenhelende krachten die jullie worden toegeschreven?’
‘Dat werkt niet bij dolfijnen in gevangenschap. Het lijkt mij sowieso aannemelijker dat mensen voornamelijk zichzelf genezen. Het is dus gewoon te veel eer voor ons en we vinden het ook daarom dik dom en ongevoelig van jullie dat onze soortgenoten de vrijheid ontnomen wordt, juist vanwege de gedachte dat zij zo behoeftigen zouden kunnen genezen.’
‘Ik denk dat je ons eerst heel wat stof tot nadenken hebt gegeven. Zou je nog een slotopmerking willen maken?’
‘Nou kijk, wij zijn geen bezit, wij zijn een cadeautje. Al die goede bedoelers snappen niet dat ze ons niet tegen jullie hoeven te beschermen en vice versa. Dat is alles angst uit onbegrip, heerszucht en mannetjesmakerij.’
‘Nog één vraag, Dusty. Is er nog hoop?’
‘Welzeker, van 12 t/m 14 mei is er een conferentie over ons, wildvriendelijke dolfijnen, in Dingle. Wij hopen dat zoveel snapkracht bij elkaar in de toekomst onze wederzijdse gevoelens veilig zal stellen.’
Informatie en boekingen
www.irishdolphins.com/conference
Jan Ploeg, tussen Naas en Fanore, 7 maart 2008
print versie